Barku
Hyn njė djalosh nė dhomėn e prindėrve dhe e sheh mamanė e tij se si kėrcen poshtė-lartė, poshtė-lartė. Prindėrit ndalen pėrnjėherė, dhe derisa e ėma e tij vishet, djaloshi e pyet:
- Ēfarė po bėnit ti e babi?
E ėma i sqaron:
- E di si biri im, babi e ka barkun e madh prandaj unė nganjėherė hipi mbi tė qė ti ndihmojė ta rrafshojė.
Nė kėtė, djaloshi ia kthen:
- Epo mami, po e shpenzon kohėn kot. Kur ti je nė punė, vjen fqinja, ulet nė gjunjė, dhe e frynė prapė barkun e babait dhe i bėhet si ka qenė mė parė.
